ป๊ะกัน
👖 คนป่าแรมรอน
- ความเหงา ปลุกหัวใจให้ตื่นมานับดาวกลางคืนเปลี่ยว
- จงเรียนรู้ที่จะอยู่กับความเจ็บปวด
- เราต่างหลงรักกันและกัน และหลงรักในเสรีภาพของกันและกัน
- น้ำท่วมปอด หมอพอช่วยได้
แต่ถ้าน้ำตาท่วมหัวใจ
หมอที่ไหนจะเยียวยา (ถ้าไม่ใช่เธอ) - คืนที่ฟ้าฉ่ำฝน ดวงดาวและดวงจันทร์จะชวนกันหลบฝนอยู่หนแห่งใด
- รุ่งเช้า เจอความเหงานอนซุกตัวอยู่ข้างๆ
- อย่าทำให้อะไรๆ ยุ่งยาก ถ้าไม่ชอบ ก็แค่เดินออกมา
- เช้านี้ ลมหนาวดูอ่อนโยนมากกว่าเมื่อวาน
- ไม่จำเป็นต้องเข้มแข็งกับเรื่องทุกเรื่อง
- หลับ หรือ ตื่น
ความฝันของข้าพเจ้า
ก็ยังเดินทางอย่างไม่รู้จบ - ทำให้สุด-ไปให้สุด แม้สะดุด ก็อย่าหยุดที่จะเดินต่อ
👯 โลกของการเรียนรู้
- บ่อยครั้ง เราก็เหนื่อยกับการเป็นตัวของตัวเอง
- ที่เห็นและเป็นอยู่
อดสู – แต่อยู่ได้
เรียบงามตามวันวัย
เรียบง่าย สดใสในชีวิต - ความว่างเปล่า ไม่ใช่ความเคว้งคว้าง หากแต่หมายถึงความเรียบง่าย หรือแม้แต่ความสงบงามของชีวิต
- ทะเลแห่งความทรงจำอันรวดร้าวกว้างใหญ่เกินสัญจรข้าม
- ไม่มีฝั่งฝันใด
ไกลเกินการเดินทาง
ไม่มีหัวใจดวงใด
ไร้ปีกแห่งความฝัน
🏁 ป๊ะกัน
- สักวันหนึ่ง เราจะหวนกลับมาขอบคุณความพ่ายแพ้
- เดินทางไกลแค่ไหน ก็อย่าให้ไกล ไปจากหัวใจของตนเอง
- บ่อยครั้ง
หัวใจของเรานี่แหละ
กำหนดว่า สีของท้องฟ้า
คือสีอะไร - ลองวิ่งตามความรู้สึกของตัวเองให้มากกว่าที่ผ่านมา แล้วจะรู้ว่า สิ่งที่มีค่าและไขว่คว้าหามาทั้งชีวิตคืออะไร
- การก้าวล้ำอดีตของกันและกันมากจนเกินงาม คือจุดเริ่มต้นของการเลิกร้าง
- ความ “ศิวิไลซ์” ซ่อนตัวอยู่ใน “ความง่ายงาม”
🚾 คนป่าแรมรอน
- โลกกว้าง
แต่บางคราก็อ้างว้างเกินทานทน
ชีวิตจำยอมว่ายวน
เพียงหวังหลุดพ้นจากชะตากรรม - ไม่ว่าอดีต ปัจจุบัน หรือแม้แต่อนาคต เราต่างมีเรื่องราวให้คิดคำนึงถึงด้วยกันทั้งนั้น
- แกล้งโง่ แล้วทำให้คนอื่นเชื่อว่าโง่ นั่นคือสิ่งที่ยืนยันได้ว่า “คุณฉลาด”
- คิดถึงอดีตบ้างก็ได้ มันไม่เสียหายอะไรนักหรอก
- ความจริง ปรากฏตัวฉายเด่นบนดวงตาของเราเอง
- อกหักหน้าหนาว ราวกับถูกขังลืมในหุบเขาแห่งหิมะ
- รักตัวเองให้มากๆ เคารพเสียงหัวใจของตนเองให้มากๆ แล้วอะไรๆ จะดีขึ้นเอง
- ไม่ว่าดอกไม้จะผลิบานหรือไม่ เราก็ยังต้องเรียกสิ่งนั้นว่า “ดอกไม้” อยู่วันยังค่ำ
📉 โลกของการเรียนรู้
- ไม่มีอะไรเกินความสามารถของมนุษย์ที่จะเรียนรู้
- ทั้งเราและโลกต่างยังคงหมุนไปในทุกวินาที เพียงแต่เราเรียนรู้อะไรจากการหมุนของโลกและชีวิตหรือไม่เท่านั้นเอง
- ริมทางเท้า ฉาบแต่งด้วยเงาของฝั่งฝัน
- เราจริงจังกับเรื่องทุกเรื่องไม่ได้หรอก
- ในแสงตะวันที่เริ่มอ่อนแรง ฉันเห็นเจ้าความเหงากำลังแต่งตัวอยู่อย่างเงียบเงียบ
- ดี หรือร้าย ต่างเป็นความหมายของการใช้ชีวิต
- เราต่างเคยเป็นฆาตกรความรักมาด้วยกันทั้งนั้น
- จงเลือกที่จะ “ห้าวหาญ” และ “อ่อนแอ” อย่างมีสติ
- ความรัก คือ การจับปลาสองมือ
หมายถึงใช้สองมือจับปลาตัวเดียวให้มั่นเหมาะ จะได้ไม่หลุดรอดไปจากมือเรา
🎴 ปล่อยให้หัวใจได้ทำหน้าที่ของทันเถอะ
- จำได้ไหมว่า กี่ความฝันแล้วที่เราได้แค่คิดฝัน แต่ยังไม่เคยลงมือทำสักที
- ยอมรับว่า “ยังรักและคิดถึง” แต่ทำยังไงได้ละ ฉันพาตัวเองออกมาไกลเกินกว่าที่จะกลับไป ณ ที่ตรงนั้น
- หัวใจที่ศรัทธาต่อการใช้ชีวิต ย่อมพิชิตซึ่งชัยชนะ
- ไม่มีการจากลาใดที่จะไม่เจ็บปวดหรอก และทุกการจากลา ย่อมมีเหตุผลในตัวมันเองเสมอ
- เชื่อมั่นมาโดยตลอด ว่าเธอจะกลับมาพร้อมกับสายลมหนาว
- อย่ากระไรเลยที่รัก
เหนื่อยหนักจงพักผ่อน
ดึกดื่น คืนรังนอน
รุ่งสาง ค่อยแรมรอน ค่อยเอ่ยลา - ออกเดินทางบ้าง จะได้รู้ว่า “โลกกว้าง” – มันกว้างอย่างไร
- เรื่องราวระหว่างทาง คืออีกหนึ่งความทรงจำที่ควรต้องระลึกถึง
- ความคิดถึง …คือ สิ่งมหัศจรรย์ของความรัก
🐃 ป๊ะกัน
- ความรักที่เกิดจากความเข้าใจ ย่อมมั่นคงยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด
- ลมร้อน สอนให้เราหลงรักการร่วงหล่นของใบไม้
- การได้ใช้ชีวิตกับเธอ นั่นคือการได้พรอันประเสิรฐจากโลกใบนี้
- แอบรักแฟนคนอื่น พอๆ กับที่คนอื่นก็แอบหลงรักแฟนเรา
- โลกสร้างใครสักคนให้คอยดูแลเราอย่างเงียบๆ
- ทะยานสู่จุดหมายรวดเร็วเพียงลำพัง… ย่อมไร้พลัง เพราะไร้ทีม
- ชาวนากับงูเง่า
เยียวยาแบ่งเบาราวคนรัก
ผ่านหนาวผ่านฝนทนฟูมฟัก
ที่สุดก็หาญหักเนรคุณ - บางความรักก็เกิดขึ้นโดยบังเอิญ และเราเรียกความบังเอิญนั่นว่า พรหมลิขิต
- ชีวิตเปลี่ยนได้ไม่เว้นวัน แต่ความฝันเปลี่ยนเว้นวัน อาจดูไม่ดี
🍴 คนป่าแรมรอน
- ลมหนาวที่อาบอวลด้วยละอองฝน ส่งผลให้หัวใจหนาวเหน็บและสั่นสะท้านมากกว่าที่เคยเป็นมา
- เพราะเชื่อว่า การเดินทางจะพาเราไปพบกับใครสักคน
- ขีวิตที่ยังศรัทธาต่อความรักและความฝัน คือชีวิตที่เป็นชีวิต
- แดดอุ่นในรุ่งเช้า เตือนเราให้คิดถึงอ้อมกอดอุ่นๆ จากใครสักคน
- ชีวิตพานพบเจอเรื่องราวมากมาย กระนั้นก็มิได้หมายความว่า
ทุกเรื่องราวจะมีค่าถึงขั้น “ความทรงจำของชีวิต” - ภายใต้ความหม่นมัว ย่อมซ่อนความสว่างไสวไว้อย่างเงียบๆ
- เราต่างคิดถึงใครสักคน ทั้งโดยเปิดเผย และอำพราง
- ในทุกๆ เส้นทางซ่อนการเรียนรู้ไว้เสมอ ขึ้นอยู่กับว่า เรากล้าพอ หรือเปิดใจที่จะเรียนรู้หรือไม่
- ไม่ว่าสุข หรือทุกข์
ล้วนเป็นต้นทุนที่ดีของชีวิต - ถนนที่ทอดยาวกลับบ้าน พลิ้วไหวและเบิกบานด้วยความเขียวขจีของทุ่งฝัน…
- คำนินทา เปรียบได้กับหินลับมีด ที่จะช่วยลับความคิดของเราให้แหลมคมและทรงอานุภาพมากขึ้น
- ดอกไม้บางชนิด ใช้เวลาเบ่งบานเพียงไม่กี่วัน แต่เป็นความทรงจำอันนิรันดร์ของโลกและชีวิต
- แม้ว่าการ “บอกลา” จะเจ็บปวด แต่ก็ยังดีกว่าการ “จากหาย” ไปอย่างเงียบๆ
- ที่รัก
ที่เหนื่อยหนักและอ่อนล้า
จักจากจางในชั่วกะพริบตา
เพียงไปถึงซึ่งชายคาแห่งรวงรัง
… - การให้อภัย เป็นสิ่งหนึ่งที่ยืนยันว่าเรายัง “รักกัน”
- การตายในสนามรบ คือเกียรติประวัติอันสูงส่งของการเป็นนักรบ
- การสูญเสีย จะสอนให้เรา รอคอยอย่างเป็นเหตุเป็นผล
Loss will teach us to wait reasonably. - ต่อให้ผ่านสนามรบและได้บาดแผลมามากมายแค่ไหน
ที่สุดแล้วหัวใจก็สั่นไหวอยู่วันยังค่ำ - ไม่มีที่ใดปราศจากความรู้ และการเรียนรู้
- อย่าหยุดฝัน แม้จะล้มเหลวมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน…
- ดีที่สุด คือการเป็นตัวของตัวเอง โดยปราศจากการวิ่งตามใครๆ จนไร้จุดยืน
- บอกรักลมหนาว ด้วยการโอบกอดใครสักคนด้วยความรัก
- หากชีวิตไม่คิดที่จะศรัทธาต่อสิ่งใด จะต่างอะไรจากเรือที่ถูกนำมาทิ้งบนผืนแผ่นดินที่ห่างไกลจากท้องน้ำ
- พฤติกรรมคนอื่นที่มีต่อเรา คือ กระจกเงาที่สะท้อนความเป็นเราในอีกมิติ
- จะมีสักกี่ครั้งคราที่ชีวิต หลงรักความมืดมิดของรัตติกาล
- จงเฝ้ามองเห็นเขา ในระยะที่เราเจ็บปวดน้อยที่สุด
- อย่าทำร้ายตัวเอง เพียงเพราะเขาหมดรักในตัวเรา
- สักวันหนึ่ง สายลมแห่งความทรงจำ จะพัดพาชีวิตเรากลับบ้าน One day
- the wind of memory will bring us home.
- ย้ำคิด ย้ำทำ
ต่างจาก
ยั้งคิด ยั้งทำ
Discussion about this post